Gustaw Arnold (III) Fibiger (1912-1989)
Urodził się 23 września 1912 roku w Kaliszu, był synem Gustawa (II) i Wandy z domu Heizelmann, a zarazem wnukiem założyciela kaliskiej Fabryki Fortepianów i Pianin “Arnold Fibiger”, Gustawa Arnolda (I). G. A. Fibiger uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu, potem w latach 1930-1933 studiował w Warszawskiej Szkole Głównej Handlowej. Tam też w 1937 r. uzyskał dyplom. Trzy lata później ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy we Włodzimierzu Wołyńskim, otrzymując stopień podporucznika rezerwy.
Praktykę w fabryce A. Fibigera pod kierunkiem Karola Broniszowskiego rozpoczął w połowie lat trzydziestych. W roku 1938 praktykował u Bösendorfera w Wiedniu, a od 1939 roku pracował na stanowisku kierownika sprzedaży w dziale handlowym swojej fabryki, której od 1926 r. (po śmierci ojca) był jednym ze spadkobierców.
W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do 25. Pułku Artylerii w Kaliszu. Wziął udział w walkach pod Łęczycą, Kutnem, Młodzieszynem. Jako oficer łącznikowy wziął udział w kampanii wrześniowej. W bitwie nad Bzurą został ranny, podczas obrony Warszawy dostał się do niewoli. Lata okupacji spędził w obozach jenieckich na terenie Austrii i Niemiec. Po powrocie do Kalisza, najpierw był zastępcą dyrektora fabryki A. Fibiger, a od 5 maja 1945 r. do 1953 r. dyrektorem swojej fabryki, która po upaństwowieniu przyjęła miano “Calisia”. Od 1953 r. został najpierw głównym konstruktorem, a później kierownikiem działu fortepianów w tymże zakładzie. Na emeryturę przeszedł w 1977 r.
Dyplom mistrzowski (nr 1143) uzyskał w poznańskiej Izbie Rzemieślniczej 11 grudnia 1948 r., a na jego podstawie 18 stycznia 1949 r. wydano mu legitymację nr 646 z prawem używania tytułu mistrza budowy fortepianów.
W roku 1954 zainicjował powstanie Technikum Budowy Fortepianów w Kaliszu (noszące jego imię od września 1989 r.). szkołą kierował w latach 1955-1964, a do 1978 r. prowadził zajęcia dydaktyczne.
Od 1960 r. był członkiem European Union of Piano Maker Association oraz uczestnikiem Kongresu Europiano w Berlinie Zachodnim w 1965 roku.
Od 1946 r. był ożeniony z Ireną Krupczyńską (20.01.1921-24.12.1994), miał dwie córki: Elwirę i Ewę.
Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939, odznaką Zasłużonego Działacza Kultury, Zasłużonego dla Kaliskiej Fabryki Fortepianów i Pianin “Calisia”, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 22 stycznia 1989 roku w Kaliszu i został pochowany na miejscowym cmentarzu ewangelicko – augsburskim w kwaterze 3.
Nazwisko G.A.Fibigera wpisano pośmiertnie do Złotej Księgi Honorowych Obywateli Miasta Kalisza.
Na postawie z “Pół wieku Technikum Budowy Fort…” , Kalisz 2004